Okienik Rzędkowicki to wspaniała okazja do trenowania dróg ze stanowiskiem pośrednim.
Po pokonaniu filara Garażu można zwiedzić skalne okna, od których bierze nazwa całego masywu skalnego.
Kopuła szczytowa jest łatwa i oferuje cudowne widoki. Alex miał okazję zapoznać się tutaj z likwidacją przelotów i zbieraniem szpeju, wszystko według wszelkich zasad asekuracji.
W zejściu, komu mało było wspinania, ten mógł jeszcze zaliczyć konar leciwego buka 🙂
CIEKAWOSTKI:
Od lat 90-tych zeszłego wieku, gdy nastąpiła masowa moda na wspinaczkę skałkową, Skały Rzędkowickie stanowią jedne z najbardziej ulubionych terenów wspinaczkowych. Najbardziej charakterystycznym masywem skalnym należącym do tej grupy jest Okiennik Rzędkowicki, którego nazwa pochodzi od skalnego okna, rozgałęziającego się na kilka odnóg i tworzącego w ten sposób niewielką grotę. Tutejsze skały posiadają swoje oryginalne nazwy, z których część nadana została im przez wspinaczy. Znajdziemy tu formy skalne o takich nazwach, jak: Turnia Szefa, Mnich, Flaszka Polna Turniczka, Mała Grań, Baszta. Tutejsze trasy nie są najdłuższe i mają z reguły kilkanaście do dwudziestu metrów długości; czasem dochodzą do trzydziestu kilku.
W rejonie Okiennika Rzędkowickiego znalezione grociki strzał scytyjskich, datowane na ok. 600 r. p.n.e. Są to jedne z nielicznych tego rodzaju znalezisk na terenie Polski. W VI-VII w. n.e. istniało w rejonie Skał Rzędkowickich prymitywne grodzisko, zwane „Pasieką”.
